Fenix 11*23 - een geschiedenis uit Lloret
Fenix 11*23 is een Catalaanse filmproductie gebaseerd op een waargebeurd verhaal van een 14-jarige student uit Lloret de Mar.Èric Bertran geboren in 1990 in Barcelona verhuisd naar Lloret de Mar en op 14 jarige leeftijd en studerend op de middelbare school schrijft hij met zijn vrienden een email aan enkele grote supermarktketens om de Catalaanse taal te reclameren in hun advertenties. De email luidt als volgt:
Gegroet,Ik ben een anonieme klant uit het vorstendom Catalonië en leider van de organistaie "Fenixbeweging " (EDF) en ik vraag u de website en de etiketten van uw produkten in het Catalaans te vertalen in kwestie van gelijkheid van rechten.Alstublieft respecteer onze natie.Wij willen Catalaanse producten en alle Catalaanse landsgebieden. Ik vertrouw er op dat u de mogelijkheid serieus zal bestuderen.Ik verwacht een antwoord terug of u het wel of niet besluit te doen.Als ik niets van u terug ontvang voor dd 1 oktober 2004 ga ik er van uit dat u zich er niks van aantrekt.Dan zal ik het niet opnieuw op deze nette wijze aan u vragen,onze organisatie zal u vragen alles te vertalen, en ik denk ,niet meer op een aardige manier.Ik hoop dat er over valt te praten,ik verwacht antwoord.Respecteer ons aub,dag.
Naam: Fènix Achternaam:Vrij Catalonie( Catalunya Lliure) email: fènix_1123@hotmail.com
Deze email,duidelijk van een jong iemand en met spelfouten, en een websiteje in deze zelfde stijl valt in verkeerde aarde en als reactie wordt op 30 september van dat zelfde jaar het huis ,in de buitenwijk Mont Lloret in Lloret de Mar omsingeld door zo'n 20 agenten van de Guardia Civil computer,schoolagenda etc worden in beslag genomen ,kruisverhoren voor Èric en familie en de zaak wordt verder behandeld in Madrid alsof het om een terroristische actie gaat.Èric Bertran voelt zich zo vernedert dat hij een boek schrijft over de gebeurtenis en er komen meer dan 13.000 exemplaren op de markt,er komt een documentaire en een toneelstuk van het boek.In 2011 de catalaanse filmmaker Joel Joan begint met het maken van een film over het verhaal van Èric Bertran en filmt met Nil Cardoner in de hoofdrol een groot gedeelte in Lloret de Mar zelf , inwoners van Lloret worden uitgenodigd als figuranten (myself included :)) en 9 november van 2012 gaat de film in Premiere.Aan het eind van de zelfde maand reikt het aantal bezoekers al bijna 47.000 enpersonen.De film komt in aanmerking voor 7 nominaties voor de Gaudi prijzen van de Catalaanse fimacademie dat geviert zal worden op 19 januari van 2013.
Opnames van de zomerscenes van de film in Lloret de Mar in november 2011
website van de film
Gegroet,Ik ben een anonieme klant uit het vorstendom Catalonië en leider van de organistaie "Fenixbeweging " (EDF) en ik vraag u de website en de etiketten van uw produkten in het Catalaans te vertalen in kwestie van gelijkheid van rechten.Alstublieft respecteer onze natie.Wij willen Catalaanse producten en alle Catalaanse landsgebieden. Ik vertrouw er op dat u de mogelijkheid serieus zal bestuderen.Ik verwacht een antwoord terug of u het wel of niet besluit te doen.Als ik niets van u terug ontvang voor dd 1 oktober 2004 ga ik er van uit dat u zich er niks van aantrekt.Dan zal ik het niet opnieuw op deze nette wijze aan u vragen,onze organisatie zal u vragen alles te vertalen, en ik denk ,niet meer op een aardige manier.Ik hoop dat er over valt te praten,ik verwacht antwoord.Respecteer ons aub,dag.
Naam: Fènix Achternaam:Vrij Catalonie( Catalunya Lliure) email: fènix_1123@hotmail.com
Deze email,duidelijk van een jong iemand en met spelfouten, en een websiteje in deze zelfde stijl valt in verkeerde aarde en als reactie wordt op 30 september van dat zelfde jaar het huis ,in de buitenwijk Mont Lloret in Lloret de Mar omsingeld door zo'n 20 agenten van de Guardia Civil computer,schoolagenda etc worden in beslag genomen ,kruisverhoren voor Èric en familie en de zaak wordt verder behandeld in Madrid alsof het om een terroristische actie gaat.Èric Bertran voelt zich zo vernedert dat hij een boek schrijft over de gebeurtenis en er komen meer dan 13.000 exemplaren op de markt,er komt een documentaire en een toneelstuk van het boek.In 2011 de catalaanse filmmaker Joel Joan begint met het maken van een film over het verhaal van Èric Bertran en filmt met Nil Cardoner in de hoofdrol een groot gedeelte in Lloret de Mar zelf , inwoners van Lloret worden uitgenodigd als figuranten (myself included :)) en 9 november van 2012 gaat de film in Premiere.Aan het eind van de zelfde maand reikt het aantal bezoekers al bijna 47.000 enpersonen.De film komt in aanmerking voor 7 nominaties voor de Gaudi prijzen van de Catalaanse fimacademie dat geviert zal worden op 19 januari van 2013.
Opnames van de zomerscenes van de film in Lloret de Mar in november 2011
website van de film
Festa Traginer -feest in Les Alegries van Lloret de Mar
In deze maand januari wordt in Les Alegries van Lloret het traginersfeest gevierd ,een traginer is een koopman die zijn vracht per vracht-dier (een paard,ezel,muildier of os) vervoerd.Jarenlang waren dit soort kooplui niet alleen de brenger van goederen maar ook van informatie.Deze marskramers gingen van dorp tot dorp en legden een kilometers lange weg af over vaak moeilijk begaanbare en gevaarlijke wegen.Er waren verschillende types traginers de "garrot" (staaf) die de handel op de rug van het dier vervoerde,de "mar" o "ribera" afhankelijk afkomstig van zee of rivier en de "carrera" die van erg ver kwam.Zij waren georganiseerd in gilden officieel in Barcelona vanaf 1459 zelfs geregistreerd samen met tuinders en boeren.Sinds 1728 wordt in Lloret op 7 januari een speciale mis voor deze kooplui gevierd en in de loop van de tijd op de zondag na deze datum.Er is een legende uit de 17de eeuw die verteld over een traginer uit Lloret met de naam Andreu die met zijn ezeltje rond deze datum huiswaarts gaat ,en de Alegries,die in deze tijd al ruim 200 jaar niet de kerk is van Lloret , verlicht en met rookpluimen vindt.Met de schrik in het lijf gaat hij een kijkje nemen in de parochie en tot zijn verbazing is deze vol met mensen die een mis vieren.Een geweldig spektakel met vuur aan weerszijde van de maagd die een brede glimlach op haar gezicht heeft, vrouwen met witte kappen, zang etc. en hij kent niemand van de aanwezigen.Na alles aanschouwt te hebben gaat hij,veel te laat natuurlijk naar huis waar hij boven zijn koud geworden avondmaal het verhaal verteld,maar uiteraard wordt hij niet geloofd en om iedereen te overtuigen keert hij met getuigen terug naar de kapel waar tot zijn grote verbazing alles gesloten en schoon is alles lijkt er op dat het een droom is geweest tot dat hun oog valt op munten inde collectebus de bundel uitgeblazen kaarsen en andere resten die er op wijzen dat er werkelijk een mis heeft afgespeeld. Mogelijk was deze mis de eerste van een jaarlijks terugkerende traditie? Dit verhaal is beschreven door een schrijver en plaatselijke geschiedkundige Esteve Fàbregas i Barri die dit beschreef in een boek "Lloret de Mar" in 1959 over de plaatselijke feesten.Een feit is dat jaarlijks het feest gevierd wordt in Les Alegries de Lloret het kerkje op de weg richting Vidreres aan de rechterkant.Ongeveer de eerste zondag na 7 januari is er een mis en vele feestelijke traditionele activiteiten die als je deze data in Lloret verblijft niet mag missen.
Abonneren op:
Posts (Atom)